آلوپسیا یا ریزش مو در حیوانات
آلوپسیا به کم شدن و یا کاملاً از بین رفتن موهای حیوانات در یک قسمتی که در حالت عادی موی آنها وجود داشته گفته می شود.ریزش مو یک نشانه مهم از این مسئله است که به کمک آن می توان آلوپسیا را تشخیص داد و آن را با موفقیت درمان کرد. اگر شما متوجه ریزش موی حیوانات خود خصوصا سگ خود شده اید و این مسئله برای شما ناخوشایند است اولین موردی که باید بررسی گردد خارش پوست حیوان شما می باشد.
علل زیادی از ریزش مو وجود دارد که می تواند مادرزادی باشد یعنی سگ از بدو تولد با این بیماری همراه باشد و یا این بیماری راجع به دیدن به دست آورده باشد . ریزش موی مادرزادی هم ممکن است ارثی باشد و البته لزوماً این نیست که ممکن است ارثی هم نباشد . این مسئله ناشی از فقدان رشد طبیعی فولیکول های مو است که ممکن است در هنگام تولد و یا کمی بعد از تولد مشخص شود و ممکن است سگ شما به صورت کاملا طبیعی متولد شود ولی وقتی بالغ شد ریزش موی او به صورت پراکنده آغاز شود.
هنگامی که سگ با موهای کاملا طبیعی به دنیا می آید و بعدا ریزش مو پیدا میکند فولیکول های موی طبیعی را دارد و قادر به تولید مو با ساختار طبیعی می باشد. ولی هرگونه بیماری که می تواند فولیکول مو را تحت تأثیر قرار دهد می‌تواند باعث ریزش مو شود. برخی بیماری ها ممکن است فولیکول مو یا بدنه ی آن را از بین ببرند و یا برای رشد مو اختلال ایجاد کند. برخی از بیماری ها می توانند ناراحتی هایی ایجاد کنند که منجر به صدمه زدن سگ به خود و از دست دادن مو می‌شوند. این نوع از ریزش مو می‌تواند التهابی یا غیر التهابی باشد.
بیماری هایی که به طور مستقیم باعث تخریب یا صدمه به بدنه مو یا فولیکول های مو می شوند عبارتند از:
• عفونت باکتری ، قارچی و یا انگلی
• بیماریهای التهابی شدید پوست
• آسیب های پوستی مانند سوختگی
• و گاهی مسمومیت های ناشی از جیوه ، تالیوم و ید
این بیماری ها التهابی هستند.
بیماری هایی که به طور مستقیم می توانند رشد فولیکول های مو را کم و یا از بین ببرند ، شامل کمبودهای تغذیه ای به خصوص کمبود پروتئین و یا عدم تعادل هورمونی مانند کم کاری تیروئید است. ریزش موی موقت می‌تواند در دوران بارداری ، شیردهی و یا چند هفته پس از یک بیماری شدید یا تب ایجاد شود. این نوع از ریزش مو غیر آلوده است مگر این که عفونت ثانویه پوست ایجاد شود.
خارش یا درد علت رایج برای ایجاد التهاب است. بیماری هایی که معمولاً باعث خارش یا درد می شوند عبارتند از: عفونت ها ، انگل ها و آلرژی ها. سرطان پوست به ندرت باعث ریزش مو میشود. همچنین اصطحکاک ممکن است در قسمت هایی باعث ریزش مو بشود به عنوان مثال قلاده هایی که محکم بسته می شوند می‌توانند باعث ریزش مو در برخی از سگ ها شوند.
علائم ریزش مو نسبت به بیماری ممکن است واضح و یا خفیف باشند. ریزش موی مادرزادی یا ارثی معمولاً متقارن هستند یعنی به صورت مشابه در هر دو طرف بدن ظاهر می شود و یا فقط در یک منطقه ظاهر می شود که معمولاً با التهاب همراه نیست.
علائم ریزش مو بسیار متنوع می باشند و معمولاً تحت تأثیر دلایل زیر می باشد. ریزش مو ممکن است بر روی یک نقطه یا چندین ناحیه تاثیر بگذارد و یا ممکن است متقارن و در سطحی وسیع اتفاق بیفتد. التهاب، ضخیم شدن پوست، تغییر رنگ، پوسته پوسته شدن، ریزش بیش از حد و خارش شایع است. برخی از علل ممکن است منجر به ایجاد بیماریهای ثانویه ی پوست مانند عفونت یا ترشح مایعات بشوند که البته این مسئله به علت اصلی بستگی دارد.
تشخیص دقیق علت ریزش مو مستلزم جزئیات سابقه و معاینه فیزیکی است. مسئله اصلی در سابقه بیماری شامل تمایل نژاد برای ریزش موی مادرزادی یا ارثی است. پدید آمدن، مدت زمان پیشرفت این مشکل، وجود یا عدم وجود خارش، شواهد عفونت و مشکلات بهداشت عمومی.
معاینه فیزیکی هم شامل معاینه پوست سگ می شود و هم سلامت عمومی آن. در معاینه فیزیکی دامپزشک شما مدل پخش شدن سطح ریزش مو را بررسی می کند و موهای سگ بررسی می شود تا مشخص شود که از فولیکول مو ریزش داشته و یا شکسته. همچنین دامپزشک شما به دنبال علائم عفونت های ثانویه پوستی یا انگلها می‌گردد و ممکن است از پوست سگ تکه برداری کرده و برای آزمایش به آزمایشگاه ارسال کند. زیرا ممکن است لکه های پوستی دارای کک کرم و یا شپش باشند.
علل زیادی از ریزش مو وجود دارد که می تواند مادرزادی باشد یعنی سگ از بدو تولد با این بیماری همراه باشد و یا این بیماری راجع به دیدن به دست آورده باشد . ریزش موی مادرزادی هم ممکن است ارثی باشد و البته لزوماً این نیست که ممکن است ارثی هم نباشد . این مسئله ناشی از فقدان رشد طبیعی فولیکول های مو است که ممکن است در هنگام تولد و یا کمی بعد از تولد مشخص شود و ممکن است سگ شما به صورت کاملا طبیعی متولد شود ولی وقتی بالغ شد ریزش موی او به صورت پراکنده آغاز شود.
هنگامی که سگ با موهای کاملا طبیعی به دنیا می آید و بعدا ریزش مو پیدا میکند فولیکول های موی طبیعی را دارد و قادر به تولید مو با ساختار طبیعی می باشد. ولی هرگونه بیماری که می تواند فولیکول مو را تحت تأثیر قرار دهد می‌تواند باعث ریزش مو شود. برخی بیماری ها ممکن است فولیکول مو یا بدنه ی آن را از بین ببرند و یا برای رشد مو اختلال ایجاد کند. برخی از بیماری ها می توانند ناراحتی هایی ایجاد کنند که منجر به صدمه زدن سگ به خود و از دست دادن مو می‌شوند. این نوع از ریزش مو می‌تواند التهابی یا غیر التهابی باشد.
بیماری هایی که به طور مستقیم باعث تخریب یا صدمه به بدنه مو یا فولیکول های مو می شوند عبارتند از:
• عفونت باکتری ، قارچی و یا انگلی
• بیماریهای التهابی شدید پوست
• آسیب های پوستی مانند سوختگی
• و گاهی مسمومیت های ناشی از جیوه ، تالیوم و ید
این بیماری ها التهابی هستند.
بیماری هایی که به طور مستقیم می توانند رشد فولیکول های مو را کم و یا از بین ببرند ، شامل کمبودهای تغذیه ای به خصوص کمبود پروتئین و یا عدم تعادل هورمونی مانند کم کاری تیروئید است. ریزش موی موقت می‌تواند در دوران بارداری ، شیردهی و یا چند هفته پس از یک بیماری شدید یا تب ایجاد شود. این نوع از ریزش مو غیر آلوده است مگر این که عفونت ثانویه پوست ایجاد شود.
خارش یا درد علت رایج برای ایجاد التهاب است. بیماری هایی که معمولاً باعث خارش یا درد می شوند عبارتند از: عفونت ها ، انگل ها و آلرژی ها. سرطان پوست به ندرت باعث ریزش مو میشود. همچنین اصطحکاک ممکن است در قسمت هایی باعث ریزش مو بشود به عنوان مثال قلاده هایی که محکم بسته می شوند می‌توانند باعث ریزش مو در برخی از سگ ها شوند.
علائم ریزش مو نسبت به بیماری ممکن است واضح و یا خفیف باشند. ریزش موی مادرزادی یا ارثی معمولاً متقارن هستند یعنی به صورت مشابه در هر دو طرف بدن ظاهر می شود و یا فقط در یک منطقه ظاهر می شود که معمولاً با التهاب همراه نیست.
علائم ریزش مو بسیار متنوع می باشند و معمولاً تحت تأثیر دلایل زیر می باشد. ریزش مو ممکن است بر روی یک نقطه یا چندین ناحیه تاثیر بگذارد و یا ممکن است متقارن و در سطحی وسیع اتفاق بیفتد. التهاب، ضخیم شدن پوست، تغییر رنگ، پوسته پوسته شدن، ریزش بیش از حد و خارش شایع است. برخی از علل ممکن است منجر به ایجاد بیماریهای ثانویه ی پوست مانند عفونت یا ترشح مایعات بشوند که البته این مسئله به علت اصلی بستگی دارد.
تشخیص دقیق علت ریزش مو مستلزم جزئیات سابقه و معاینه فیزیکی است. مسئله اصلی در سابقه بیماری شامل تمایل نژاد برای ریزش موی مادرزادی یا ارثی است. پدید آمدن، مدت زمان پیشرفت این مشکل، وجود یا عدم وجود خارش، شواهد عفونت و مشکلات بهداشت عمومی.
معاینه فیزیکی هم شامل معاینه پوست سگ می شود و هم سلامت عمومی آن. در معاینه فیزیکی دامپزشک شما مدل پخش شدن سطح ریزش مو را بررسی می کند و موهای سگ بررسی می شود تا مشخص شود که از فولیکول مو ریزش داشته و یا شکسته. همچنین دامپزشک شما به دنبال علائم عفونت های ثانویه پوستی یا انگلها می‌گردد و ممکن است از پوست سگ تکه برداری کرده و برای آزمایش به آزمایشگاه ارسال کند. زیرا ممکن است لکه های پوستی دارای کک کرم و یا شپش باشند.